قرارداد 1907 معاهده ای استعماری بود که به شکلی سری ایران را به منطقه نفوذ روسیه و انگلیس تقسیم می کرد. جالب اینکه این قرارداد تنها چند سال پس از انقلاب مشروطه ایران بسته شد و طی آنها انگلستان همراهی خود با مشروطه خواهان ایرانی را به کناری نهاد. ضعف ایران در مقابله با استعمارگران به خوبی نمایان بود. به طوری که این ضعف حتی در کاریکاتورهای نشریات خارجی ...
در یکی از روزها به هنگامی که سیدجمال الدین واعظ درباره قرض از بیگانگان و زیانهای آن سخن می راند پیرزنی از میان جمعیت بپا خواست و گفت: «دولت ایران چرا می خواهد از دولتهای خارجی پول قرض کند؟ مگر ما مرده ایم ؟ من یک زن رختشوی هستم و به سهم خود یک تومان می دهم.» . . .
در هر صنف و حرفه ای معمولاً جهت جلب رضایت مشتری و اعطای اطمینان خاطر به او، عده ای از صاحبان مشاغل با سوء استفاده از سادگی و اعتقاد مشتریان خویش، مستمسک به ترفندهایی می شوند تا بتوانند کالاهای خود را به قیمتهای هرچه گزاف تر به آنان عرضه کنند. یکی از شیوه های پیچده و ماهرانه، سوگندهایی است که ظاهری آراسته و باطنی بی محتوا دارد . . .
یکی از سنتهای مرسوم سلسله های قاجاریه و پهلوی استخدام پزشکان ویژه جهت معالجه و درمان شاهان قاجار و به ویژه پهلوی اول و دوم بود. درواقع در دوران پهلوی اول و دوم، شاهان قاجار به دلیل عدم برخورداری از پایگاه مردمی به شدت از اطرفیان خود ترس و وحشت داشتند و به هیچ فردی در درمان و معالجه امراض خود اعتماد نداشتند؛ لذا سعی داشتند با استخدام پزشکان مخصوص خود ...
اعتمادالسلطنه در یکی از بخشهای کتاب خود ضمن نقل احوالات روزانه خود و ناصرالدین شاه و البته ببری خان گربه مخصوص شاه با بیانی شیوا و هوشمندانه به انتقاد از شیوع صفت حسادت در میان رجال سیاسی وقت می پردازد و می نویسد . . .
تصویر ذیل خدیجه خانم (معروف به پرنسس دختر محمدعلی شاه قاجار ) در سنین جوانی بهنگام تبعید در بندر اودسای روسیه را نشان می دهد. محمدعلی شاه پادشاه مستبد قاجاریه و دشمن شماره یک مشورطه بعد از فتح تهران توسط مشروطه خواهان، به همراه خانواده خود به روسیه تبعید شد.
حاجى خلیل خان قزوینى ملک التجار که به همراهى سرجان ملکم با نامههاى فتحعلى شاه عازم هندوستان شده بود،مأموریت داشت که پس از ملاقات با فرمانفرماى کل هندوستان براى انجام سفارت خویش به لندن برود.وقتى وارد بمبئى شد،کارگزاران انگلیس از او به گرمى پذیرایى کردند و براى آنکه سفیر ایران از آسیب و صدمههاى احتمالى محفوظ باشد،قریب 200 تن سرباز بومى هند را به نگهبانى ...
سیاست استعمارى انگلستان در هند و آسیاى جنوبى چنان اقتضا مىکرد که با دول مجاور هندوستان،مخصوصا ایران که از لحاظ موقعیت جغرافیایى و دست داشتن به معابر هندوستان و عظمت و قدرتى که در خاورمیانه داشت و بیش از سایر کشورها مورد توجه انگلستان بود،روابط دوستى برقرار سازد . . .
ناصرالدین شاه آنچنان که از برخی دستاوردهای وارداتی غرب می هراسید، برخی دیگر را بسیار با علاقه دنبال می کرد. از جمله آنکه به شدت از گسترش روزنامه های آزاد بیمناک بود و می ترسید آنها اساس سلطنتش را بر هم زنند.
در واخر دوره ناصری دو دسته موسیقی در تهران خیلی معروف بودند. دسته کورها و دسته مومن. دسته کورها از شش نفر که دو نفر آنها زن بودند تشکیل گردیده بود . . .
درعصر قاجار رسم بر این بوده است که در خیابانهای تهران زنان از یک طرف و مردان از طرف دیگر عبور کنند. گاهی فریاد آمرانه ماموران نظمیه به گوش می رسید که می گفت . . .
واردات چای تا عصر قاجار کمابیش از هند و چین توسط بازرگانان صورت می گرفت اما در زمان ناصرالدین شاه قاجار بود که وی مجوز کشت چای را در داخل ایران صادر کرد و در کمتر از ده سال چای به نوشیدنی اول مردم تبدیل شد و جای قهوه را گرفت.
راه آهن از جمله مهمترین نمادهای توسعه در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در کشور ما بوده است. از این رو ایرانیان تلاش بسیاری می کردند تا بتوانند راه آهن را در ایران گسترش دهند. اما مسئله مهم این بود که دغدغه راه آهن در ایران به حضور روس و انگلیس در کشور ما وابسته بود . . .
فکر تأسیس خط آهن برای اولین بار در دوره ناصرالدین شاه به وجود آمد. وی در جریان مسافرت های خود به اروپا تحت تأثیر ظواهر راه آهن و مزایای آن قرار گرفته و بعد از بازگشت به کشور، درصدد دادن امتیازاتی به انگلیس جهت تأسیس خط آهن در ایران برآمد که شاید مهمترین آن امتیاز رویتر باشد. طی این قرارداد، امتیاز ساختن هرگونه راه آهن از دریای مازندران تا خلیج فارس ...
سبک و سیاق زندگی زنان حرمسرای قاجاری جای تامل دارد. تحرک اجتماعی در میان آنان بالاست و ممکن است از جایگاهی ضعیف به مرتبه ای بلند دست یابند. انیس الدوله سوگلی ناصرالدین شاه، که نام اصلی او فاطمه بود، خادم سوگلی پیشین ناصرالدین شاه بود که جیران نام داشت. مرگ او راه را برای فاطمه گشود تا همسر شاه قاجار باشد.
تهران در آغاز روستایی نسبتاً بزرگی بود که میان شهر بزرگ و نام آور آن زمان، شهر ری و کوهپایههای البرز جای گرفته بود. ری که در تقاطع محورهای قم، خراسان، مازندران، قزوین، گیلان و ساوه واقع شده به سبب مرکزیّت مهم سیاسی، بازرگانی، اداری و مذهبی از قدیم مورد نظر بوده و مدّعیان همواره این مرکز راهبردی را مورد تهاجم و حمله قرار میدادهاند.
عبدالله مستوفی در کتاب شرح زندگانی من که یکی از منابع مهم در مطالعه دوران قاجاریه محسوب میشود، دلیل به قتل رسدن او را اینگونه شرح میدهد:« در ایام محاصره شوشا، مقداری خربزه برای شاه آورده بودند . . .